จระเข้ไม้ทองหลาง
คาถาที่ใช้ “โอม มะระวิง ระวัย ระวัง ละ” 108จบ
วิธีใช้ ต้องแขวนผนังหันออกไปทางหน้าบ้าน
ประวัติความเป็นมา
ในกระบวนเครื่องรางของขลังวิชาเฉพาะตัวของ “หลวงปู่สุภา” นอกจาก “แมงมุมเรียกทรัพย์” ที่สร้างชื่อให้ท่านแล้ว ยังมีเครื่องรางอีกชนิดหนึ่งที่ท่านได้ไปเรียนมานอกสำนักวัดปากคลองมะขามเฒ่า นั้นก็คือ “วิชาจระเข้อาคม”
เท่าที่ลูกศิษย์ลูกหาและนักสะสมวัตถุมงคลรู้มา หลวงปู่สุภาได้สร้างจระเข้อาคมมานานแล้ว แต่เป็นขนาดบูชา คือขนาดใหญ่ แกะด้วยไม้ทองหลางทอง ผู้ที่ได้รับจระเข้อาคมจากท่านไปต่างบอกกันปากต่อปากว่าป้องกันภัยได้ดี รักษาทรัพย์คุ้มครองสมบัติเงินทองดีมาก แถมยังมีมหาโภคทรัพย์เงินทองทรัพย์สมบัติงอกเงยเพิ่มพูลขึ้น
คำว่ายากจนข้นแค้นจะหนีไกลไปเลย ไม่ปรากฏกับผู้ที่ได้บูชาจระเข้อาคมของหลวงปู่สุภาไปบูชา ทำให้จระเข้อาคมของท่านดังไกลและคงความเข้มขลังในหมู่ลูกศิษย์มานานแล้ว
ประวัติ “วิชาจระเข้อาคม” หลวงปู่สุภาเล่าให้ลูกศิษย์ใกล้ชิดฟังว่า หลังจากท่านได้เรียนวิชาจากหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า สำเร็จแล้ว ท่านตั้งใจธุดงค์ต่อไปทางภาคเหนือแล้วมาพบกับบ้านคหบดีหลังใหญ่มีของมีค่ามากมาย แต่เปิดบ้านเปิดประตูหน้าต่างทิ้งไว้ ท่านจึงแวะสนทนาธรรมด้วย
เจ้าของบ้านเป็นเศรษฐีใหญ่ใจบุญอายุประมาณ 70 ปี ออกมาต้อนรับถวายน้ำปานะ เมื่อฉันแล้วได้สนทนา หลวงปู่สุภาถามว่าบ้านของท่านมีของมีค่าเยอะอย่างนี้เปิดบ้านทิ้งไว้ไม่กลัวขโมยหรือ ท่านเศรษฐีตอบว่าไม่กลัวหรอกครับเพราะผมมีของดี ว่าแล้วก็หยิบจระเข้ขึ้นมาโชว์
ตั้งแต่นั้นมาหลวงปู่สุภาจึงได้เรียนวิชาจระเข้อาคมจากตำราจนเชี่ยวชาญ และสร้างจระเข้อาคมเป็นขนาดบูชาด้วยไม้ทองหลางทองให้ศิษย์ไว้บูชา วิชานี้ดีทางป้องกันคุ้มครองตัวเรา บริวาร ทรัพย์สิน และยังเป็นโภคทรัพย์เงินทองงอกงามเพิ่มพูลขึ้นอย่างทันตา